Installatie

‘Not going Home’

De trappen zijn ontstaan naar aanleiding van de gedachte dat we niet kunnen tijdreizen. De trappen zijn een metafoor. Ze verbeelden het verlangen naar een verdwenen land, naar vroeger, naar gezichten die nooit meer driedimensionaal worden en de onmogelijkheid er naar terug te keren. Naarmate het verleden waaraan we denken, steeds verder weg raakt van het heden, wordt het abstracter. Zoals een gebouw uit je dromen, met een trapje erin die nergens naartoe gaat, waarop je niet kunt staan en die beweegt als je erlangs loopt.
Beeldend kunstenaar Marike Vierstra studeerde in 1998 af aan de Willen de Kooning Academie. Haar werk kenmerkt zich door het eigenzinnig gebruik van materialen als steenkolen en kunstnagels. Vaak is de werking van ons geheugen haar onderwerp. Zo is Vierstra al geruime tijd bezig met het bouwen van een geheugentheater.